4 trudności w nauce języka polskiego przez obcokrajowców

Polski bywa wyzwaniem nawet dla rodzimych użytkowników tego języka. Nic więc dziwnego, że obcokrajowcy napotykają liczne przeszkody podczas nauki języka polskiego jako obcego. Zwracają oni uwagę w szczególności na skomplikowaną gramatykę, ortografię, liczne wyjątki oraz wymowę, która przypomina szeleszczenie. Co najtrudniej opanować w języku polskim? Przedstawiamy 4 trudności.

Deklinacja, czyli odmiana przez przypadki i liczby

Dwaj, dwu, dwóch, dwa, dwie, dwom, dwóm, dwoma, dwiema... Dwóch chłopców to dokładnie to samo, co dwaj chłopcy – a to tylko odmiana jednego liczebnika! Dlatego nie ma co się dziwić, że obcokrajowcy, którzy posługują się językiem, w którym nie ma rozbudowanej deklinacji, mają problem ze zrozumieniem skomplikowanej odmiany przez przypadki w języku polskim. Do tego odmieniają się nie tylko liczebniki, ale również przymiotniki, rzeczowniki, czasowniki i zaimki, niektóre również nieregularnie, co rodzi dodatkowe problemy podczas nauki.

Ortografia – rz, ż, u, ó i inne głoski

Na ścianie może wisieć półka, ale jednostka wojskowa to już pułk. Może to nie to samo co morze, podobnie jest ze słowami karze i każe – pomimo tego, że brzmią identycznie, mają zupełnie inne znaczenie. Niektóre rzeczy trzeba po prostu wykuć. I choć może wydawać się to niemożliwe, języka polskiego da się nauczyć – jednak najłatwiej, jeśli przez wszystkie zawiłości przeprowadzi nas doświadczony lektor, np. ze szkoły języka polskiego Makilen. Szczególnie że to nie koniec trudności, które mogą napotkać obcokrajowcy uczący się polskiego.

Wyjątki od reguł ortograficznych

Być może nauka języka polskiego byłaby łatwiejsza, gdyby nie liczne wyjątki od reguł. Zazwyczaj po spółgłoskach piszemy rz: na przykład w wyrazach grzyb lub brzeg. Jednak w polskim znajdziemy też słowa pszenica i bukszpan. Na końcu wyrazu stawiamy ch, jednak wyjątkiem jest słowo druh. Dlaczego? Ponieważ w tym przypadku działa inna reguła, która mówi o tym, że ż stosuje się, kiedy w innych formach tego wyrazu pojawia się h – a więc druh, bo drużyna. A to tylko kilka przykładów!

Wymowa – kiedy język szeleści jak liść na wietrze

Obcokrajowcy, którzy słyszą język polski, mówią, że przypomina on szelest. Dużo bowiem w tym języku głosek typu sz, ś, s, ż, rz. Do tego równie skomplikowanych głosek, takich jak ć, dź, cz, dż – i nie zapominajmy o ą oraz ę. Jednak ćwiczenia czynią mistrza i każdy, kto ma tylko wystarczająco dużo zaparcia, może zdobyć super moc, jaką jest porozumiewanie się w języku polskim – jednym z najtrudniejszych języków świata.