Charakterystyka transportu odpadów pogalwanicznych

Chromowanie, cynkowanie, niklowanie, kadmowanie, posrebrzanie czy też pozłacanie są procesami nakładania powłok galwanicznych na różnego typu powierzchnie. Galwanizowanie na skalę przemysłową generuje duże ilości bardzo niebezpiecznych dla środowiska naturalnego odpadów. Dlatego muszą być one odbierane i przekazywane do utylizacji przez specjalistyczne firmy. Poznaj charakterystykę transportu odpadów pogalwanicznych.

Czym są odpady pogalwaniczne?

Odpady pogalwaniczne to wszelkie odpady i ścieki, które powstają podczas galwanizowania, czyli procesu wykorzystującego zjawiska elektrochemiczne towarzyszące przepływowi prądu między elektrodami w kąpieli galwanicznej. Odpady pochodzące z galwanizerni przemysłowych są efektem ubocznym etapów związanych z przygotowaniem powierzchni obrabianych detali, przede wszystkim odtłuszczania i trawienia oraz nakładania powłok galwanicznych. Powstają głównie podczas oczyszczania ścieków technologicznych lub w wyniku wymiany wody w płuczkach galwanizerskich.

Dlaczego specjalistyczny transport odpadów z galwanizerni jest ważny?

Odpady i ścieki z galwanizerni charakteryzują się dużą reaktywnością chemiczną. W kontakcie ze środowiskiem zagrażają otoczeniu, mogą przedostawać się do wód gruntowych i powodować degradację przyrody oraz zagrażać zdrowiu ludzi i zwierząt. Dlatego zgodnie z polskim prawem i dyrektywami unijnymi muszą być odbierane z galwanizerni specjalistycznym transportem przez upoważnione firmy. Dobrym przykładem jest przedsiębiorstwo Cezar z Rypina, które prowadzi działalność w zakresie zbierania, magazynowania, transportu i utylizacji odpadów niebezpiecznych.

Transport odpadów niebezpiecznych

Zgodnie z ustawą o odpadach transport odpadów pogalwanicznych musi odbywać się według przepisów ADR za pomocą odpowiednio przystosowanych pojazdów i w sposób, który nie zagraża skażeniom środowiska. Szlamy z czyszczenia wanien galwanicznych i osady pofiltracyjne zawierające substancje niebezpieczne powinny zostać umieszczone w pojemnikach typu Mauzer lub beczkach stalowych albo w zamkniętych kontenerach. Wraz z innymi osadami pogalwanicznymi muszą być dostarczone do utylizacji. Wspomniana wcześniej firma Cezar dysponuje pompami do kwasów i szlamów oraz odpowiednimi pojemnikami o pojemności 60, 200 i 1000 litrów.