Wszystko, co musisz wiedzieć o hodowli przepiórek

Przepiórki cieszą się sporym zainteresowaniem ze strony polskich hodowców. Wynika to zarówno ze sporego popytu na mięso oraz jaja tego gatunku, jak i jego niezbyt dużych wymagań bytowych. Jeżeli właśnie zastanawiasz się nad założeniem własnej hodowli, to jesteś w idealnym miejscu – z pomocą zgromadzonych tu informacji dowiesz się, jak zapewnić przepiórkom optymalne warunki do zdrowego rozwoju.

Jak zadbać o właściwe warunki hodowlane?

Podstawą warunków utrzymania przepiórek jest zadbanie o właściwe oświetlenie przestrzeni hodowlanych. Niewystarczające natężenie oraz zbyt mała ekspozycja na światło w ciągu doby może wpłynąć negatywnie nie tylko na nieśność, ale również cechy mięsne ptactwa i ogólną szybkość jego dojrzewania. Z tego powodu w pomieszczeniach, gdzie przebywa ptactwo, koniecznie muszą znaleźć się okna oraz dobrze zaprojektowany system sztucznego oświetlenia.

Przepiórki potrzebują też odpowiednich warunków termicznych. Optymalna temperatura, jaka powinna panować w pomieszczeniach hodowlanych to okolice 20-22°C – wartości poniżej tego poziomu przełożą się na zauważalny spadek w produkcji jaj. Równie ważna jest wydajna wymiana powietrza, ponieważ przedstawiciele tego gatunku cechują się bardzo szybkim metabolizmem. W celu zapewnienia swobodnej wymiany gazowej powinieneś zainwestować w wydajny system wentylacyjny. Nie polecamy wywoływania przeciągów – przepiórki są niezwykle wrażliwe na nagłe zmiany temperatury oraz gwałtowne ruchy powietrza.

Systemy chowu przepiórek – na jaki się zdecydować?

Przepiórki nadają się właściwie do każdego rodzaju chowu – ptaki mogą być utrzymywane w klasycznych klatkach dla drobiu, wolierach, a także systemie podłogowym. Jeżeli zdecydujesz się na pierwsze rozwiązanie, to musisz pamiętać o zakupie pojemników z takich materiałów, które pozwalają na łatwe utrzymanie czystości oraz sprawne przeprowadzanie dezynfekcji. Klatki powinny być też wyposażone w specjalną taśmę do usuwania odchodów. Nie mniej ważna jest konstrukcja z lekko pochyłym podłożem, które znacznie ułatwi proces zbierania jaj.

Nie planujesz prowadzenia intensywnego chowu, tylko chciałbyś założyć małą, przydomową hodowlę? W takim wypadku doskonale sprawdzi się woliera. Ten rodzaj konstrukcji zapewnia ptactwu swobodę ruchu, a także dostęp do świeżego powietrza oraz naturalnego oświetlenia. Jedna uwaga – musisz osłonić przestrzeń przed silnym wiatrem, ponieważ mocniejsze podmuchy i spadek temperatury (poniżej 17°C) mają negatywny wpływ na nieśność przepiórek.

W małych gospodarstwach z niewykorzystanymi pomieszczeniami inwentarskimi najlepiej sprawdzi się chów bezpośrednio na podłodze i głębokiej ściółce. Wyposażenie takiego miejsca nie odbiega od sprzętów, jakie powinny znaleźć się w zwykłym kurniku – należy zadbać więc o gniazda, grzędy oraz poidła i karmidła – wyjaśnia specjalista reprezentujący firmę Bio Eggs, dystrybutora urządzeń do hodowli drobiu.

Zasady prawidłowego żywienia przepiórek

Przepiórki mają dość specyficzne wymagania dotyczące żywienia – wynika to z ich wysokiej nieśności oraz szybkiej przemiany materii. Aby uzyskać najlepsze efekty, zarówno pod względem rozwoju, jak i produkcji jaj, zalecamy stosowanie gotowych mieszanek pełnoporcjowych, które zapewnią ptactwu niezbędną ilość energii, białka i składników mineralnych. Dorosłe osobniki powinny pobierać dziennie około 25 g takiej paszy oraz 40 ml wody.

Zgodnie z dobrymi praktykami hodowlanymi, żywienie ptaków tego gatunku należy podzielić na cztery etapy (wynikające z wieku przepiórek). Największym wyzwaniem jest pierwszy tydzień życia – wówczas konieczne jest zastosowanie paszy o najwyższej koncentracji energetycznej (3000 kcal). Drugim równie wymagającym okresem jest faza nieśności, która przypada na 7. tydzień życia osobników – w tym czasie zadbaj o dostarczenie swoim ptasim podopiecznym mieszanki bogatej w białko, lizynę, a także składniki mineralne, przede wszystkim wapń i fosfor.

Lęg i wychów piskląt

W celu powiększenia hodowli będziesz zmuszony do przeprowadzenia sztucznego lęgu – przepiórki składają co prawda nawet do 30 jaj, jednak przez udomowienie zatraciły naturalny instynkt ich wysiadywania oraz późniejszego wodzenia za sobą piskląt. Nie musisz się jednak martwić – zadbanie o właściwe warunki w czasie inkubacji oraz uprzednie dobranie odpowiednich jaj lęgowych (tj. o masie minimum 10 g oraz bez widocznych uszkodzeń skorupy) sprawi, że jakość miotu będzie zadowalająca.

Proces inkubacji trwa łącznie 17 dni, z kolei po upływie dwóch tygodni będziesz musiał przenieść jajka do komory klujnikowej. Pamiętaj, że świeżo wyklute pisklęta są dość nieporadne i mogą wymagać Twojej pomocy, np. w nauce samodzielnego picia. Na szczęście nie jest to skomplikowane – wystarczy, że zamoczysz dzioby kilku osobników w poidełku, aby reszta stada nabyła taką umiejętność. Jeszcze jedna uwaga – przez pierwsze trzy tygodnie życia pisklęta powinny unikać przeciągów oraz przebywać w wysokiej temperaturze (zapewni ją sztuczna kwoka).